In de nacht van 18 op 19 juli is vermoedelijk de bliksem ingeslagen in een twee eeuwen oude beuk op het voormalige kasteelterrein aan “t Voorburg, beter bekend als “de kasteeltuin”.

De daverende klap was tot ver in de Slotstraat en Ridderstraat te horen, gezien de reacties.

Door de inslag brak op zes meter hoogte één van de kolossale hoofdtakken af. Met de diverse zijtakken een nauwelijks in te schatten gewicht.

Het lijkt erop dat een al jaren voortwoekerende zwam ter plaatse het rottingsproces heeft ingezet. Het gezegde “plantertje door, boompje groot” was zeker van toepassing. De enorme beuk heeft een hoogte van 25,5 meter bereikt.

De beukenboom heeft nog twee soortgenoten, die kort na de laatste afbraak van kasteel “’t Hoff” ca. 1820 geplant zijn.

Enkele jaren geleden werd deze reus nog regelmatig als klimboom gebruikt door jonge hoveniers om met hulpmiddelen een veilige klimtechniek machtig te worden. Door emigratie van de initiatiefnemer werd deze activiteit afgeblazen en verviel daarmee ook deze grondige controle.

Zo op ’t eerste gezicht was vanaf de grond niets alarmerend te zien: de markante boom was voor de kasteeltuinbezoekers een lust voor het oog.

Ook deze beuk zal niet het eeuwige leven hebben, maar verwacht mag worden dat de boom nog zeker een veertigtal jaren blijft staan. De  resultaten van het onderzoek laten nog even (mede i.v.m. vakantietijd) op zich wachten.

Onbekend is wat het onderzoek uiteindelijk gaat opleveren en wat de gevolgen zijn op de korte termijn.

De oude beuk staat binnen de fundamenten van de voormalige vierkante toren. Met gestapelde kasteelmoppen zijn de contouren van deze toren aangegeven.

Op afbraakhoogte werd de muurdikte op ca, 1,5 meter vastgesteld, de buitenmaten op 10 a 11 meter. Inmiddels is bekend dat men in 1371 “die cappe op den toerne richtte” en dat er een feestje gebouwd werd met brood, boter, kaas en bier. Kort na 1720 stortte het dak in, gevolgd door de definitieve afbraak in 1735.

Bas Smorenburg.

St. Kasteeltuin.